Instalacja Arduino IDE za pomocą instalatora na Windows 10

Jeśli chcesz rozpocząć pracę z Arduino, pierwszym krokiem jest instalacja Arduino IDE za pomocą instalatora na Windows 10. W tym przewodniku pokażemy Ci, jak krok po kroku zainstalować oprogramowanie Arduino IDE na komputerze z systemem Windows 10, abyś mógł szybko rozpocząć programowanie swoich projektów.

Spis treści:

Pobranie instalatora Arduino IDE

Uruchomienie instalatora

Pierwsze uruchomienie aplikacji Arduino IDE
— Instrukcja zmiany języka w Arduino IDE z angielskiego na polski

Testowanie oryginalnej płytki Arduino
— Instrukcja uruchomienia oryginalnej płytki Arduino Uno krok po kroku
— Szybki test poprawności działania płytki Arduino

Uruchomienie nieoryginalnej płytki Arduino (Instalacja sterownika CH340)

Krok 1: Pobranie instalatora Arduino IDE

1. Przejdź na oficjalną stronę Arduino, do zakładki “Software”: https://www.arduino.cc/en/software

2. Znajdź sekcję “Downloads” znajdź wersję Arduino IDE 2.3.2 (lub nowszą) – na Rys.1 pokazano jak wygląda sekcja “Downloads”.

3. W sekcji “Downloads” kliknij w link “Windows Win 10 and newer, 64 bits” aby pobrać wersję instalacyjną Arduino IDE. Link zaznaczono czerwonym kółkiem na Rys.1.

Rysunek przedstawia sekcję pobierania programu Arduino IDE w wersji 2.3.2. Po lewej stronie znajduje się opis w języku angielskim, informujący o nowej wersji oprogramowania, która jest szybsza, bardziej nowoczesna i zawiera funkcje takie jak autouzupełnianie kodu, nawigacja oraz debugger na żywo. Po prawej stronie widoczna jest lista opcji pobierania.

Wśród opcji wyróżniają się: Windows: „Win 10 and newer, 64 bits”, Windows (MSI installer) – wersja instalatora, a także opcje dla systemów Linux i macOS.

Na rysunku dodatkowo dodano czerwoną ramkę i strzałkę wskazujące opcję pobrania wersji instalacyjnej dla systemu Windows 10 i nowszych (64-bitowej), a żółty tekst podkreśla, że jest to wersja z instalatorem. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. Stosuj się do podobnego schematu w kolejnych zapytaniach. — Rys.1. Sekcja “Downloads” na oficjalnej stronie Arduino.

4. Pojawi się także okno przeglądarki z prośbą o wsparcie projektu Arduino na stronie https://www.arduino.cc/en/donate/. Możesz przekazać darowiznę lub kliknąć przycisk “Just Download”, aby kontynuować bez dokonywania wpłaty – tak jak na Rys.2.

Rysunek przedstawia sekcję pobierania programu Arduino IDE z możliwością wsparcia jego rozwoju poprzez darowiznę. Na górze widnieje tekst w języku angielskim informujący o liczbie pobrań programu (84 866 785 razy od marca 2015 roku) oraz zachęcający do wsparcia projektu. Poniżej znajduje się rząd przycisków z sugerowanymi kwotami darowizn, takimi jak $3, $5, $10, $25, $50, oraz opcja „Other” pozwalająca na wpisanie własnej kwoty. Widoczne są dwa przyciski akcji: zielony „CONTRIBUTE AND DOWNLOAD” oraz biały „JUST DOWNLOAD”. Na rysunku dodatkowo dodano czerwoną ramkę i strzałkę wskazujące na przycisk „JUST DOWNLOAD”, który umożliwia pobranie programu bez dokonywania darowizny, oraz żółty tekst podkreślający tę opcję. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.2. Prośba o wsparcie projektu Arduino.

5. Następnie pojawi się kolejne okno przeglądarki z zaproszeniem do zapisania się na newsletter Arduino (https://www.arduino.cc/en/donate/newsletter).

Możesz zarejestrować się na newsletter lub kliknąć przycisk “Just Download”, aby kontynuować bez zapisania się do newslettera Arduino, tak jak na Rys.3.

6. Na koniec zobaczysz stronę z podziękowaniem za pobranie pliku instalacyjnego Arduino – Rys.4. W tym momencie powinno rozpocząć się pobieranie pliku instalacyjnego.

Rysunek przedstawia ekran podziękowania za pobranie programu Arduino IDE. W centralnej części widoczna jest grafika przedstawiająca otwartą kopertę otoczoną minimalistycznymi, kolorowymi elementami ozdobnymi. Poniżej umieszczony jest tekst w języku angielskim „Thank you for downloading!”, który wyraża podziękowanie za pobranie. Dodatkowy tekst zachęca użytkownika do zapisania się w przyszłości, informując o dostępności ekskluzywnych aktualizacji, samouczków, wydarzeń oraz możliwości dołączenia do społeczności twórców.

Na dole rysunku znajduje się zielony przycisk z napisem „GO TO HOME PAGE”, umożliwiający powrót na stronę główną. Wszystkie elementy mają estetyczny, minimalistyczny styl i są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.4. Okno podziękowania za pobranie instalatora Arduino.

Po zakończeniu pobierania można zamknąć już przeglądarkę internetową.

Krok 2: Uruchomienie instalatora

1. Po zakończeniu pobierania, przejdź do folderu, w którym zapisano plik instalatora. Domyślnie będzie to folder “Pobrane” (Downloads), jednak może to być inny folder ustawiony jako domyślny do pobierania plików, w zależności od konfiguracji komputera – Rys.5.

Rysunek przedstawia okno eksploratora plików systemu Windows z otwartym folderem o nazwie „downloads” znajdującym się na dysku D:. W folderze widoczny jest jeden plik o nazwie „arduino-ide_2.3.2_Windows_64bit.exe”, co wskazuje na pobrany instalator programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 dla systemów Windows 64-bitowych. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.5. Przykładowy widok pobranego pliku instalatora w folderze „Pobrane”.

2. W wspomnianym folderze powinien znajdować się plik instalacyjny, którego nazwa zaczyna się od “arduino-ide” (u nas plik instalacyjny nazywał się arduino-ide_2.3.2_Windows_64bit.exe). Otwieramy ten plik.

3. Po otwarciu pliku instalatora arduino-ide_2.3.2_Windows_64bit.exe pojawi się okno z warunkami licencji. Przeczytaj je uważnie, a jeśli zgadzasz się z warunkami, kliknij “Zgadzam się” – Rys.6.

Rysunek przedstawia okno instalatora programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z wyświetloną umową licencyjną. W górnej części okna znajduje się tytuł „Umowa licencyjna” oraz informacja w języku polskim, zachęcająca do zapoznania się z warunkami licencji przed instalacją. W centralnej części widoczna jest sekcja „Terms of Service”, zawierająca tekst w języku angielskim, który opisuje warunki korzystania z oprogramowania, w tym zrzeczenie się odpowiedzialności za wszelkie szkody wynikające z używania oprogramowania.

Na dole okna znajdują się dwa przyciski akcji: „Zgadzam się” umożliwiający kontynuację instalacji po zaakceptowaniu warunków oraz „Anuluj” pozwalający przerwać proces instalacji. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.6. Okno instalatora Windows – warunki umowy licencyjnej.

4. W dalszej kolejności pojawi się okno (Rys.7) z wyborem opcji instalacji:

Każdy korzystający z tego komputera – wybierz tę opcję, jeśli chcesz, aby Arduino IDE było dostępne dla wszystkich użytkowników komputera.

Tylko dla mnie – wybierz tę opcję, jeśli chcesz, aby program był dostępny tylko dla Twojego konta użytkownika.

Wybierz preferowaną opcję i kliknij “Dalej”.

Rysunek przedstawia okno instalatora programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z pytaniem „Dla kogo zainstalować tę aplikację?”. W centralnej części okna znajdują się dwie opcje do wyboru:

„Każdy korzystający z tego komputera (wszyscy użytkownicy)” – umożliwiająca instalację programu dla wszystkich użytkowników komputera.
„Tylko dla mnie (Arduinowo)” – opcja instalacji wyłącznie dla bieżącego użytkownika.
Pod opcjami znajduje się informacja, że instalacja dla wszystkich użytkowników wymaga uprawnień administratora. Na dole okna widoczne są trzy przyciski: „Wstecz” umożliwiający powrót do poprzedniego kroku, „Dalej” pozwalający kontynuować proces instalacji oraz „Anuluj” do przerwania instalacji. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.7. Okno instalatora Windows – opcje instalacji.

5. Po wybraniu opcji instalacji może pojawić się okno kontroli konta użytkownika (Rys.8) z komunikatem:

Czy chcesz zezwolić tej aplikacji na wprowadzenie zmian na tym urządzeniu?

Arduino IDE
Zweryfikowany wydawca: Arduino SA
Pochodzenie pliku: Dysk twardy na tym komputerze

Klikamy “Tak“, aby kontynuować instalację oprogramowania Arduino IDE.

Rysunek przedstawia okno dialogowe Kontroli konta użytkownika w systemie Windows, które pojawia się podczas instalacji programu Arduino IDE. Na górze widnieje pytanie „Czy chcesz zezwolić tej aplikacji na wprowadzenie zmian na tym urządzeniu?” na niebieskim tle. W centralnej części znajduje się ikona programu Arduino IDE oraz informacje: „Zweryfikowany wydawca: Arduino SA” i „Pochodzenie pliku: Dysk twardy w tym komputerze”.

Poniżej widoczny jest link „Pokaż więcej szczegółów” umożliwiający wyświetlenie dodatkowych informacji o operacji. Na dole znajdują się dwa przyciski: „Tak” umożliwiający kontynuację instalacji oraz „Nie” pozwalający anulować proces. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.8. Ostrzeżenie Windows o wprowadzeniu zmian na urządzeniu.

6. W kolejnym kroku ponownie wyświetla się okno z warunkami licencji (Rys. 6). Jeśli akceptujemy w dalszym ciągu warunki klikamy: “Zgadzam się”.

7. Następnie pojawi się okno “Wybierz lokalizację dla instalacji” (Rys. 9).

Domyślnie instalator wskaże ścieżkę, gdzie Arduino IDE zostanie zainstalowane, np. C:\Program Files\Arduino IDE.

Jeśli chcesz zmienić lokalizację, kliknij “Przeglądaj” (Browse) i wybierz inny folder. Dodatkowo instalator sprawdzi, czy mamy na dysku wystarczającą ilość miejsca niezbędną do instalacji.

Po wybraniu lokalizacji dla instalacji kliknij “Zainstaluj” – rozpocznie się kopiowanie plików na dysk.

Rysunek przedstawia okno instalatora programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z opcją wyboru lokalizacji instalacji. W górnej części znajduje się tytuł „Wybierz lokalizację dla instalacji” oraz instrukcja informująca użytkownika, że może wybrać folder docelowy, w którym zostanie zainstalowany program. Domyślna lokalizacja wskazana w polu tekstowym to „C:\Program Files\Arduino IDE”.

Poniżej znajduje się przycisk „Przeglądaj...” umożliwiający zmianę folderu docelowego. Wyświetlane są również informacje o wymaganej przestrzeni dyskowej (497,1 MB) i dostępnej przestrzeni (542,1 MB). Na dole okna znajdują się trzy przyciski: „Wstecz” umożliwiający powrót do poprzedniego kroku, „Zainstaluj” rozpoczynający instalację oraz „Anuluj” pozwalający przerwać proces instalacji. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.9. Okno instalatora Windows – wybór lokalizacji dla instalacji.

8. Po zatwierdzeniu instalacji pojawi się okno z paskiem postępu, który będzie pokazywał postęp instalacji Arduino IDE (Rys.10).

Poczekaj, aż proces instalacji zakończy się.

Rysunek przedstawia okno instalatora programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 w trakcie procesu instalacji. W górnej części okna znajduje się tytuł „Instalacja” oraz komunikat „Proszę czekać, trwa instalacja Arduino IDE.”. Poniżej widoczny jest pasek postępu z zielonym wypełnieniem, który ilustruje przebieg instalacji.

Na dole okna znajdują się trzy przyciski: „Wstecz” i „Dalej”, które są nieaktywne, oraz „Anuluj” umożliwiający przerwanie instalacji. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.10. Okno instalatora Windows – pasek postępu instalacji.

9. Na sam koniec otworzy się okno informujące o zakończonej instalacji (Rys.11). Jeśli wszystko poszło pomyślnie, kliknij “Zakończ”, aby zamknąć instalator. Jeśli opcja “Uruchom Arduino IDE” jest zaznaczona, program uruchomi się automatycznie po zamknięciu instalatora.

Rys.11. Końcowe okno instalatora Windows.

Krok 3: Pierwsze uruchomienie aplikacji Arduino IDE

Jeśli Arduino IDE jest już zainstalowane, możesz od razu przejść do zmiany języka. Pomijamy tą część instrukcji, jeśli program włączył się w języku polskim lub preferujemy język angielski.

Instrukcja zmiany języka w Arduino IDE z angielskiego na polski

1. Uruchom program Arduino IDE (Rys.12).

Rysunek przedstawia główne okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 po jego uruchomieniu. W górnej części okna znajduje się pasek menu zawierający opcje „File”, „Edit”, „Sketch”, „Tools” oraz „Help”. Pod nim widoczny jest pasek narzędzi z ikonami umożliwiającymi m.in. weryfikację kodu, wgrywanie programu oraz wybór płytki („Select Board”).

W centralnej części znajduje się edytor kodu z przykładowym szkicem programu. Kod zawiera dwie podstawowe funkcje: void setup() oraz void loop(), w których użytkownik może umieścić odpowiednio kod wykonywany jednorazowo oraz kod wykonywany wielokrotnie w pętli.

Po lewej stronie okna widoczny jest pasek z ikonami nawigacyjnymi, takimi jak przegląd projektów, biblioteki i narzędzia wyszukiwania. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.12. Okno programu Arduino IDE – w języku angielskim.

2. W głównym oknie Arduino IDE kliknij w zakładkę “File” (Plik) znajdującą się w lewym górnym rogu. Z rozwijanego menu wybierz opcję “Preferences” (Preferencje) – Rys.13.

Rysunek przedstawia otwarte okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z rozwiniętym menu „File”. W menu widoczne są różne opcje, takie jak „New Sketch”, „Open...”, „Save As...” oraz „Preferences...”. Dodatkowa czerwona ramka i strzałka wskazują na opcję „Preferences...”, która pozwala użytkownikowi na dostosowanie ustawień programu. Podświetlone jest również skrót klawiaturowy „Ctrl+Przecinek” umożliwiający szybki dostęp do tej funkcji.

Na dole rysunku dodano żółty tekst informujący, że należy wejść w zakładkę „File” i kliknąć „Preferences...”. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.13. Okno programu Arduino IDE – zmiana ustawień języka.

3. W oknie “Preferences”, znajdź zakładkę “Settings”. W tej zakładce znajduje się rozwijana lista języków do wyboru “Language”.

Jeśli ustawiony jest język angielski, lista zaczyna się od opcji “English”. Po kliknięciu w strzałkę w dół, rozwinie nam się lista języków – Rys.14.

Rysunek przedstawia okno ustawień programu Arduino IDE w wersji 2.3.2, otwarte w zakładce „Settings”. W centralnej części widoczne są różne opcje konfiguracyjne, takie jak lokalizacja katalogu „Sketchbook location”, rozmiar czcionki w edytorze „Editor font size”, skala interfejsu „Interface scale”, motyw „Theme” oraz język „Language”.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka wskazują na rozwijaną listę wyboru języka, aktualnie ustawioną na „English”. Obok znajduje się informacja, że zmiana języka wymaga ponownego załadowania programu („Reload required”). Na dole rysunku dodano żółty tekst „Rozwijana lista języków do wyboru”, podkreślający tę funkcję. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.14. Okno programu Arduino IDE – zmiana ustawień języka.

4. Z rozwijanej listy wybierz język “polski” – Rys.15 i klikamy przycisk “OK”.

Rysunek przedstawia okno ustawień programu Arduino IDE w wersji 2.3.2, otwarte w zakładce „Settings”. W sekcji ustawień widoczna jest rozwijana lista opcji języków (Language), umożliwiająca zmianę języka interfejsu. Lista jest rozwinięta, a wśród dostępnych języków widoczny jest język „polski”.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka wskazują na opcję „polski” w rozwijanej liście. Na dole rysunku znajduje się żółty tekst „Możliwy do wyboru język polski”, który podkreśla dostępność tego ustawienia. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.15. Okno programu Arduino IDE – zmiana ustawień języka na polski.

Aby zmiana języka została poprawnie zastosowana, najlepiej zamknij i ponownie uruchom Arduino IDE. Po ponownym uruchomieniu interfejs powinien być wyświetlany w języku polskim – Rys.16.

Rysunek przedstawia główne okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z interfejsem w języku polskim. W górnej części widoczny jest pasek menu z opcjami „Plik”, „Edytuj”, „Szkic”, „Narzędzia” oraz „Pomoc”. Pod nim znajduje się pasek narzędzi zawierający ikony do weryfikacji kodu, wgrywania programu oraz rozwijana lista „Wybierz płytkę”, wskazująca brak wybranej płytki.

W centralnej części znajduje się edytor kodu z przykładowym szkicem programu o nazwie „sketch_jul31a.ino”. Kod zawiera dwie podstawowe funkcje: void setup() i void loop() z odpowiednimi komentarzami, gdzie użytkownik może umieścić kod inicjalizujący i powtarzany w pętli.

Na dole ekranu, w pasku stanu, widoczny jest tekst „Wiersz 1, kolumna 1” oraz informacja „Nie wybrano płytki”. Wszystkie elementy przedstawione na rysunku są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.16. Okno programu Arduino IDE – w języku polskim.

Testowanie oryginalnej płytki Arduino

Jak najszybciej sprawdzić, czy płytka Arduino działa? Oto krótka instrukcja, bazująca na popularnym modelu Arduino UNO R3. Wskazówki dotyczą oryginalnych płytek Arduino, ponieważ w przypadku nieoryginalnych (klonów) najczęściej konieczna jest instalacja dodatkowego sterownika w systemie Windows.

Oryginalne płytki posiadają logo Arduino, a także unikalny numer seryjny, który można sprawdzić na oficjalnej stronie. Zazwyczaj oryginały są również droższe niż płytki nieoryginalne.

Na Rys.17 przedstawiono zdjęcie oryginalnej płytki Arduino UNO, natomiast na Rys.18 przedstawiono przykładowy wygląd płytek nieoryginalnych (klonów).

Rys.17. Zdjęcie oryginalnej płytki Arduino Uno.

Producenci nieoryginalnych płytek nie mogą używać logo oraz nazwy marki “Arduino”, ponieważ jej znak towarowy oraz nazwa handlowa są chronione. Z tego powodu w opisach klonów zazwyczaj widnieje informacja, że płytka jest “zgodna z Arduino Uno,” zamiast bezpośredniego użycia chronionych nazw. Często na kolonach pojawia się również samo określenie “UNO”.

Rys.18. Przykładowe zdjęcia płytek nieoryginalnych (klonów) “zgodnych z Arduino Uno”.

Instrukcja uruchomienia oryginalnej płytki Arduino Uno krok po kroku

1. Podłącz płytkę do komputera – Użyj przewodu USB, aby połączyć Arduino z komputerem. Po podłączeniu, oryginalne płytki zazwyczaj są automatycznie rozpoznawane i sterowniki instalują się samoczynnie.

Uwaga praktyczna: musimy mieć 100% pewność, że użyty przewód nie jest uszkodzony, a port USB jest sprawny. Najlepiej używać przewodów USB wysokiej jakości.

Jeśli płytka Arduino nie pojawi się w menedżerze urządzeń Windows na żadnym z portów (tak jak na Rys.19), nie należy kontynuować instrukcji uruchomienia do momentu rozwiązania problemu. Przyczyną mogą być problemy ze sterownikami, wadliwy przewód, uszkodzony port USB lub sama płytka Arduino.

Rysunek przedstawia okno Menedżera urządzeń w systemie Windows, w którym wykryto podłączoną płytkę Arduino UNO. W sekcji „Porty (COM i LPT)” widoczna jest pozycja oznaczona jako „Arduino Uno (COM3)”, wskazująca, że płytka została przypisana do portu szeregowego COM3.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka podkreślają wpis „Arduino Uno (COM3)” w Menedżerze urządzeń. Na dole rysunku dodano żółty tekst „Wykryta płytka Arduino Uno na porcie szeregowym COM3”, który wyjaśnia, że urządzenie zostało poprawnie zidentyfikowane. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.19. Prawidłowo wykryta płytka Arduino Uno na porcie COM3
(widok menadżera urządzeń Windows).

2. Wybierz model i port płytki – W programie Arduino IDE w górnej części znajduje się pole “Wybierz płytkę”. Klikamy na to pole i rozwija nam się lista dostępnych urządzeń (Rys.20). Klikamy w nazwę płytki, którą chcemy użyć. My wybraliśmy jedyną dostępną na liście (Arduino Uno na porcie COM3).

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z rozwiniętą listą wyboru płytki w górnej części interfejsu. Pole „Wybierz płytkę” zostało kliknięte, co spowodowało wyświetlenie listy dostępnych urządzeń. Na liście widoczna jest wykryta płytka „Arduino Uno” przypisana do portu COM3 oraz opcja „Wybierz inną płytkę i port…”, pozwalająca na ręczne ustawienia.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka wskazują na rozwinięte pole „Wybierz płytkę”, a żółty tekst poniżej wyjaśnia, że kliknięcie tego pola powoduje wyświetlenie listy dostępnych płytek. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.20. Rozwijana lista dostępnych urządzeń. W tym przypadku dostępna jest płytka Arduino Uno podłączona do portu COM3.

Teraz zamiast pola “Wybierz płytkę” widnieje informacja o wybranej płytce Arduino Uno. Również na dolnym pasku znajduje się informacja “Arduino Uno na COM3” – Rys.21.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2, w którym użytkownik wybrał płytkę „Arduino Uno”. W górnej części interfejsu, w rozwijanym polu wyboru płytki, widnieje napis „Arduino Uno”, co oznacza, że płytka została poprawnie przypisana. Na dole, w pasku stanu, znajduje się informacja „Arduino Uno na COM3”, wskazująca, że płytka jest podłączona do portu szeregowego COM3.

W centralnej części okna widoczny jest edytor kodu z przykładowym szkicem programu „sketch_jul31a.ino”, zawierającym dwie podstawowe funkcje: void setup() i void loop(). Funkcje te zawierają komentarze, gdzie użytkownik może dodać własny kod inicjalizujący oraz kod wykonywany w pętli.

Wszystkie elementy na rysunku są oryginalnymi elementami interfejsu programu Arduino IDE, a wybrana płytka i przypisany port wskazują na gotowość do programowania. — Rys.21. Okno programu Arduino IDE po podłączeniu oryginalnej płytki Arduino Uno na porcie COM3.

Szybki test poprawności działania płytki Arduino

1. Aby szybko przetestować płytkę, otwórz przykładowy program o nazwie “Blink”. Na górnym pasku narzędzi wybierz zakładkę “Plik”, a następnie przejdź do: Plik > Przykłady > 01.Basics > Blink (Rys.22)

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z rozwiniętym menu „Plik”. Z menu wybrano opcję „Przykłady”, co otworzyło listę wbudowanych przykładów. Następnie użytkownik nawigował do kategorii „01.Basics” i wskazał przykład o nazwie „Blink”.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka podkreślają wybór przykładu „Blink”, a żółty tekst poniżej wyjaśnia, że wybieramy ten przykład. „Blink” to jeden z podstawowych szkiców Arduino, który służy do migania diodą LED. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.22. Okno programu Arduino IDE – wybór przykładu o nazwie “Blink”.

Ten prosty program włącza i wyłącza diodę LED na płytce Arduino, sygnalizując tym samym poprawne wgranie programu na płytkę. Na tym etapie nie musimy zapoznawać się z treścią tego przykładowego kodu.

2. Załaduj program na płytkę – Kliknij przycisk z symbolem strzałki “Prześlij”, aby wgrać program na płytkę – Rys.23.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2, w którym otwarty został przykład „Blink”. Na górze interfejsu widoczny jest pasek narzędzi, a użytkownik wskazuje ikonę strzałki oznaczoną jako „Prześlij”, która umożliwia wgranie kodu na podłączoną płytkę Arduino.

Dodatkowa czerwona strzałka i ramka podkreślają ikonę „Prześlij”, a żółty tekst poniżej wyjaśnia, że należy kliknąć w tę strzałkę, aby przesłać program do płytki. Na dole interfejsu pasek stanu wskazuje, że podłączoną płytką jest „Arduino Uno na COM3”. Czerwona strzałka, ramka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.23. Okno programu Arduino IDE – przesyłanie programu na płytkę Arduino.

Jeżeli wszystko przebiegnie pomyślnie, dioda LED na płytce zacznie migać, a na dole okna Arduino IDE wyświetli się komunikat “Przesyłanie zakończone” – Rys.24.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z otwartym przykładem „Blink”. W dolnej części interfejsu widoczna jest sekcja „Dane wyjściowe”, w której wyświetlane są szczegóły procesu przesyłania kodu do płytki Arduino UNO.

Komunikat informuje, że szkic używa 924 bajtów (2%) pamięci programu, przy maksymalnej dostępnej pamięci 32256 bajtów. Zmienne globalne zajmują 9 bajtów (0%) pamięci dynamicznej, pozostawiając 2039 bajtów wolnych. Dodatkowo widnieje komunikat „Przesyłanie zakończone”, co oznacza, że proces przesyłania kodu zakończył się sukcesem.

Na dole pasek stanu wskazuje, że podłączona płytka to „Arduino Uno na COM3”, a liczba błędów wynosi 0. Wszystkie elementy na rysunku są częścią oryginalnego interfejsu programu Arduino IDE. — Rys.24. Okno programu Arduino IDE – komunikat o pomyślnym przesłaniu programu na płytkę Arduino.

Dioda, która powinna zacząć migać w odstępach co sekundę, jest oznaczona literą “L” na płytce Arduino Uno (Rys. 25).

Rysunek przedstawia animację w formie GIF-u, która ilustruje działanie przykładowego programu „Blink” na płytce Arduino UNO. Animacja przedstawia miganie czerwonej diody LED oznaczonej jako „L”, znajdującej się na płytce, w odstępach jednej sekundy.

Efekt migania obrazuje działanie podstawowego programu, który włącza diodę na jedną sekundę, a następnie wyłącza ją na kolejną sekundę, powtarzając ten cykl w nieskończoność. Dioda LED „L” jest zintegrowana z płytką i podłączona do cyfrowego pinu D13, który jest używany w przykładzie „Blink”.

Animacja doskonale ilustruje działanie mikrokontrolera oraz podstawowych funkcji programu Arduino, takich jak kontrola wyjścia cyfrowego. — Rys. 25. Widok płytki Arduino Uno – obok logo “Arduino” znajduje się dioda LED oznaczona literą “L“. Dioda będzie migać po wgraniu programu “Blink”.

W przypadku nieprawidłowego wgrania programu na płytkę Arduino pojawi się komunikat o błędzie, np. “Upload error” – Rys.26.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 podczas próby wgrania przykładowego programu „Blink” na płytkę Arduino Uno. W dolnej sekcji „Dane wyjściowe” widoczne są komunikaty błędu wskazujące na niepowodzenie przesyłania kodu.

Komunikat błędu zawiera informację:

1. avrdude: stk500_getsync() attempt X of 10: not in sync — oznaczający problem z synchronizacją między komputerem a płytką Arduino.
2. „Upload error: Failed uploading: uploading error: exit status 1” — podsumowujący, że przesyłanie nie powiodło się.

Poniżej widoczny jest przycisk „KOPIUJ KOMUNIKAT BŁĘDU”, umożliwiający łatwe skopiowanie pełnego opisu błędu w celu analizy lub zgłoszenia problemu. Na pasku stanu na dole interfejsu widać, że wybrano płytkę Arduino Uno na porcie COM3. Wszystkie elementy na rysunku są oryginalne i należą do interfejsu programu Arduino IDE. — Rys. 26. Widok płytki Arduino Uno – komunikat o błędzie podczas wgrywania programu na płytkę.

W przypadku takiego błędu upewniamy się, czy w menedżerze urządzeń Windows nadal widoczna jest nasza płytka Arduino i czy zgadza się wybrany numer portu.

3. Jeśli chcesz wyczyścić płytkę Arduino po zakończonych testach, możesz wgrać pusty szkic. W Arduino IDE wybierz: Plik > New Sketch (Nowy Szkic).

Wgraj następnie pusty szkic na płytkę, co usunie wcześniejszy kod, przywracając ją do stanu początkowego.

Uruchomienie nieoryginalnej płytki Arduino
(Instalacja sterownika CH340)

Klony płytek Arduino Uno często korzystają z układu CH340, który służy do komunikacji USB. Aby taki klon działał poprawnie, konieczne jest zainstalowanie odpowiedniego sterownika. Poniżej znajdziesz krok po kroku instrukcję, jak to zrobić.

1. Pobieramy sterownik CH340 – np. ze strony:
https://arduinowo.pl/pobieralnia/sterowniki.rar

2. Rozpakowujemy plik “sterowniki.rar” w znanej lokalizacji (np. na pulpicie). Folder który zawiera sterownik CH340 nazwany jest “CH341SER“.

3. Podłączamy klon płytki Arduino Uno do komputera za pomocą przewodu USB.

4. Otwieramy Menedżer urządzeń w systemie Windows (można to zrobić, wpisując “Menedżer urządzeń” w wyszukiwarce systemowej).

Podłączona płytka najczęściej pojawi się w Menedżerze urządzeń jako “Inne urządzenie”, oznaczone żółtym znakiem ostrzegawczym – Rys.27.

Uwaga: płytka może również figurować pod inną nazwą w innej kategorii. Jeśli nie jesteśmy pewni, które to urządzenie, możemy podłączać i odłączać płytkę od komputera, obserwując, które urządzenie pojawia się i znika w trakcie tego procesu.

Rysunek przedstawia okno Menedżera urządzeń w systemie Windows, w którym wykryto nieoryginalną płytkę Arduino. W sekcji „Inne urządzenia” widnieje wpis „USB2.0-Serial”, co wskazuje, że podłączone urządzenie nie zostało poprawnie rozpoznane przez system jako płytka Arduino.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka podkreślają wpis „USB2.0-Serial”, a żółty tekst poniżej wyjaśnia, że wykryta płytka jest nieoryginalnym klonem Arduino. Taka sytuacja może wystąpić, gdy sterowniki wymagane dla klona (np. CH340) nie są zainstalowane na komputerze. Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. — Rys.27. Wykryta nieoryginalna płytka Arduino (widok menadżera urządzeń Windows).

5. Kliknij prawym przyciskiem myszy na wykrytą płytkę w Menedżerze urządzeń, następnie wybierz opcję “Aktualizuj sterownik” – Rys.28.

Rysunek przedstawia okno Menedżera urządzeń w systemie Windows, w którym użytkownik kliknął prawym przyciskiem myszy na wpis „USB2.0-Serial” w sekcji „Inne urządzenia”. Rozwinięte menu kontekstowe zawiera opcje, takie jak:

1. „Aktualizuj sterownik” — umożliwia zainstalowanie lub zaktualizowanie sterowników dla urządzenia.
2. „Wyłącz urządzenie” i „Odinstaluj urządzenie” — pozwalają odpowiednio wyłączyć lub usunąć urządzenie z systemu.
3. „Skanuj w poszukiwaniu zmian sprzętu” — umożliwia ponowne wykrycie urządzeń.
4. „Właściwości” — otwiera szczegółowe informacje o urządzeniu.

Opcja „Aktualizuj sterownik” została podświetlona, co sugeruje, że użytkownik zamierza zainstalować brakujące sterowniki dla wykrytego urządzenia „USB2.0-Serial”, które jest prawdopodobnie klonem Arduino wymagającym dodatkowego oprogramowania, np. sterownika CH340. Wszystkie elementy na rysunku są częścią oryginalnego interfejsu systemu Windows. — Rys.28. Aktualizacja sterownika dla nieoryginalnej płytki Arduino.
(widok menadżera urządzeń Windows).

6. Otworzy się okno aktualizacji – Wybierz opcję “Przeglądaj mój komputer w poszukiwaniu sterowników”– Rys.29.

Rysunek przedstawia okno kreatora aktualizacji sterowników w systemie Windows dla urządzenia „USB2.0-Serial”. W centralnej części ekranu użytkownik ma do wyboru dwie opcje:

1. „Wyszukaj automatycznie sterowniki” — system Windows automatycznie przeszuka komputer i internet w poszukiwaniu najlepszego dostępnego sterownika dla urządzenia i zainstaluje go.
2.„Przeglądaj mój komputer w poszukiwaniu sterowników” — użytkownik może ręcznie wskazać lokalizację, w której znajdują się sterowniki do instalacji.
W dolnej części okna widoczny jest przycisk „Anuluj”, który pozwala na przerwanie procesu. Okno to jest standardowym elementem systemu Windows używanym do instalacji lub aktualizacji sterowników dla urządzeń zewnętrznych, takich jak klony Arduino wymagające dodatkowego oprogramowania, np. sterownika CH340. Wszystkie elementy na rysunku są częścią oryginalnego interfejsu systemowego. — Rys.29. Okno aktualizacji sterownika dla nieoryginalnej płytki Arduino.

7. Wskaż lokalizację, w której wcześniej pobrano i wypakowano sterownik CH340. U nas była to lokalizacja D:\downloads\sterowniki\CH341SER – Rys.30.

Rysunek przedstawia okno instalatora sterowników w systemie Windows dla urządzenia „USB2.0-Serial”. W tym etapie kreator prosi o wskazanie lokalizacji, w której znajdują się sterowniki. W polu „Szukaj sterowników w tej lokalizacji” podano ścieżkę D:\downloads\sterowniki\CH341SER, co sugeruje, że użytkownik przygotował sterowniki dla kontrolera CH340, często stosowanego w klonach Arduino.

Widoczna jest również zaznaczona opcja „Uwzględnij podfoldery”, która pozwala instalatorowi na przeszukanie również podfolderów wskazanej lokalizacji. Poniżej znajduje się opcja „Pozwól mi wybrać z listy dostępnych sterowników na moim komputerze”, umożliwiająca ręczny wybór sterowników. Na dole okna dostępne są przyciski „Dalej” i „Anuluj”, umożliwiające kontynuację instalacji lub jej przerwanie.

Jest to typowy etap instalacji sterowników dla urządzeń wymagających dedykowanego oprogramowania, takich jak klony Arduino z układem CH340. Wszystkie elementy na rysunku są częścią oryginalnego interfejsu systemu Windows. — Rys.30. Okno aktualizacji sterownika dla nieoryginalnej płytki Arduino – wybór lokalizacji sterownika.

8. Po wciśnięciu przycisku “Dalej” rozpocznie się instalacja sterownika. Po pomyślnym zakończeniu instalacji pojawi się okno końcowe instalatora – Rys.31. Klikamy przycisk “Zamknij“.

Rysunek przedstawia okno kreatora aktualizacji sterowników w systemie Windows po pomyślnym zainstalowaniu sterowników dla urządzenia „USB-SERIAL CH340”. Komunikat „System Windows pomyślnie zaktualizował sterowniki” informuje, że proces instalacji został zakończony sukcesem.

Pod nim znajduje się szczegółowa informacja, że sterowniki zostały zainstalowane dla urządzenia „USB-SERIAL CH340”, które jest klonem interfejsu komunikacji szeregowej używanego w nieoryginalnych płytkach Arduino. Na dole okna dostępny jest przycisk „Zamknij”, umożliwiający zakończenie procesu instalacji.

To okno potwierdza, że urządzenie jest gotowe do użycia, a poprawna instalacja sterowników pozwoli na komunikację między komputerem a płytką Arduino. Wszystkie elementy na rysunku są częścią standardowego interfejsu systemu Windows. — Rys.31. Okno aktualizacji sterownika dla nieoryginalnej płytki Arduino -zakończenie instalacji.

Po aktualizacji sterownika płytka Arduino nazywa się “USB-SERIAL CH340“. U nas widnieje ona na porcie szeregowym COM4 – Rys.32. Musimy zapamiętać numer portu na którym pojawiła się nasza płytka.

Rysunek przedstawia okno Menedżera urządzeń w systemie Windows po pomyślnym zainstalowaniu sterowników dla urządzenia „USB-SERIAL CH340”. W sekcji „Porty (COM i LPT)” widoczny jest wpis „USB-SERIAL CH340 (COM4)”, co wskazuje, że urządzenie zostało poprawnie zidentyfikowane i przypisane do portu COM4.

Ta informacja oznacza, że klon Arduino z układem CH340 jest teraz gotowy do komunikacji z komputerem i może być używany w środowisku programistycznym Arduino IDE. Wszystkie elementy na rysunku są częścią standardowego interfejsu Menedżera urządzeń w systemie Windows. — Rys.32. Wykryta nieoryginalna płytka Arduino po aktualizacji sterownika
(widok menadżera urządzeń Windows).

9. Otwieramy program Arduino IDE. Klikamy na górnym pasku na “Wybierz płytkę“, następnie pojawia się nam lista urządzeń do wyboru – Rys.33. Klikamy w nieznane urządzenie o numerze portu zapamiętanym z Menadżera urządzeń Windows (Rys.32). W naszym przypadku płytka Arduino pojawiła się na porcie COM4.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z rozwiniętą listą wyboru płytki w górnej części interfejsu. Na liście widoczne są dwie opcje oznaczone jako „Nieznany” z przypisanymi portami COM1 i COM4. Użytkownik wskazuje opcję „Nieznany (COM4)”.

Czerwona ramka i strzałka podkreślają wybraną opcję, a żółty tekst wyjaśnia, że należy kliknąć w „Nieznany” na porcie, który pojawił się w Menedżerze urządzeń Windows po zainstalowaniu sterowników dla nieoryginalnej płytki. W tym przypadku jest to port COM4, na którym została wykryta płytka z układem CH340.

Czerwona ramka, strzałka oraz żółty tekst zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego zrzutu ekranu. Wszystkie pozostałe elementy interfejsu są częścią programu Arduino IDE. — Rys.33.Rozwijana lista dostępnych urządzeń. Wybieramy urządzenie na porcie szeregowym COM4.

10. Pojawi się okno wyboru płytki i portu. W polu do wypełnienia “Szukaj płytki” wpisujemy nazwę arduino uno. Pojawi się rozwijana lista płytek do wyboru – klikamy w płytkę “Arduino Uno” – Rys.34.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z rozwiniętym panelem „Wybierz inną płytkę i port”. Użytkownik w polu wyszukiwania w sekcji „PŁYTKI” wpisał tekst „arduino uno”, co spowodowało wyświetlenie wyników odpowiadających wpisanej frazie. Na liście pojawiły się opcje, takie jak „Arduino Uno”, „Arduino Uno Mini” oraz „Arduino Uno WiFi”.

Dodatkowa czerwona ramka i strzałka podkreślają pole wyszukiwania, w którym wpisano „arduino uno”, a żółty tekst wyjaśnia, że należy wpisać tę frazę, aby znaleźć odpowiednią płytkę. Kolejna ramka i strzałka wskazują opcję „Arduino Uno”, która powinna zostać wybrana z rozwijanej listy.

Czerwona ramka, strzałki oraz żółte opisy zostały dodane ręcznie i nie są częścią oryginalnego interfejsu programu. Pozostałe elementy rysunku są częścią standardowego interfejsu Arduino IDE. — Rys.34.Okno wyboru płytki w Arduino IDE. Wpisujemy w wyszukiwarkę płytek nazwę arduino uno, następnie klikamy w znalezioną poniżej opcję “Arduino Uno”.

11. Jeśli nazwa płytki oraz port się zgadzają klikamy w przycisk “OK” – Rys.35.

Rysunek przedstawia okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2 z otwartym panelem „Wybierz inną płytkę i port”. W polu wyszukiwania w sekcji „PŁYTKI” wpisano „arduino uno”, a na liście wyników zaznaczono opcję „Arduino Uno”. W sekcji „PORTY” wybrano „COM4 Serial Port (USB)”, który jest portem, do którego podłączona jest płytka.

Na dole okna widoczne są przyciski „ANULUJ” i „OK”, umożliwiające odpowiednio anulowanie lub zatwierdzenie wyboru. Informacja w górnej części panelu przypomina, że aby wgrać szkic, należy wybrać zarówno płytkę, jak i port. W sekcji portów znajduje się także inna opcja — „COM1 Serial Port”, która nie jest związana z płytką Arduino.

Wszystkie elementy na rysunku są częścią standardowego interfejsu programu Arduino IDE i pozwalają użytkownikowi skonfigurować środowisko przed wgraniem kodu na urządzenie. — Rys.35.Okno wyboru płytki w Arduino IDE. Zakończenie konfiguracji.

12. Tym razem podobnie jak w przypadku oryginalnej płytki Arduino, zamiast pola “Wybierz płytkę” widnieje informacja o wybranej płytce Arduino Uno. Również na dolnym pasku znajduje się informacja “Arduino Uno na COM4” – Rys.36.

Rysunek przedstawia główne okno programu Arduino IDE w wersji 2.3.2, w którym użytkownik wybrał płytkę „Arduino Uno”. W górnej części interfejsu, w rozwijanym polu wyboru płytki, widnieje nazwa „Arduino Uno”, a pasek stanu na dole wskazuje, że płytka jest podłączona do portu COM4 („Arduino Uno na COM4”).

W centralnej części okna widoczny jest edytor kodu z przykładowym szkicem programu, zawierającym dwie podstawowe funkcje:

void setup() — miejsce na kod inicjalizacyjny, wykonywany jednokrotnie po uruchomieniu.
void loop() — miejsce na kod wykonywany wielokrotnie w pętli.

Na pasku narzędzi na górze znajdują się przyciski do kompilacji i wgrania programu na płytkę. Wszystkie elementy na rysunku są częścią standardowego interfejsu Arduino IDE i wskazują na gotowość do wgrywania kodu na podłączoną płytkę. — Rys.36. Okno programu Arduino IDE po podłączeniu nieoryginalnej płytki Arduino Uno na porcie COM4.

Możemy teraz sprawdzić czy płytka działa poprawnie – cofając się do podrozdziału Szybki test poprawności działania płytki Arduino. Płytka nieoryginalna działa w identyczny sposób jak oryginalna płytka Arduino.

Asystent Arduinowo_AI

Asystent Arduinowo_AI zgłębił powyższy zakres wiedzy i z przyjemnością wszystko Ci wyjaśni.

Zdobądź więcej wiedzy!

Przejdź do kolejnych materiałów naszego kursu >>> Wprowadzenie do Arduino

Wprowadzenie do Arduino

<< Spis treści kursu “Arduino od Zera” Wprowadzenie do Arduino Wstęp Pozwólcie, że przedstawimy krótki rys historyczny tego niezwykłego projektu. Arduino, rozpoczynając swoją podróż w 2005 roku we Włoszech, stało się jedną z najbardziej wpływowych i dostępnych platform do eksploracji Read More …